هیولای شاخ شاخی

دو سوم ماه رمضون 94 رفته و با روزه های نفس گیر تابستون با دانیال هم سر و کله می زنم! شیطون شیطون شیطون... هر چی بگم باز کم گفتم... فکر می کردم از این بچه های آروم و سر به زیر و خجالتی باشه که تازه اعتماد به نفس کافی هم ممکنه نداشته باشه اما کاملا اشتباه فکر می کردم.. کم مونده من و باباش رو درسته قورت بده یه آب هم روش! به هر بچه ایی می رسه اول می پرسه اسمت چیه بعد اینکه با من دوست می شی؟! ما دو سال و اندی داشتیم که یادمون نمیاد اما شنیدیم که تو همون نیازهای اولیه رو مطرح کردن می موندیم! والله...

چند روزه گیر داده که اسباب بازی هیولای شاخ شاخی می خوام! آخه تو از کجا دیدی همچین چیزی رو؟ می خواد خطرناک و وحشتناک هم باشه!! من که از این کارتون های خشن نمی ذارم نگاه کنه یعنی براش نمی گیرم تلویزیون هم که از بت من و بن تن و این چیزا نشون نمی ده که... می خواستم روحیات و حشی گری نداشته باشه و تو خونه ادای این شخصیت ها رو در نیاره اما می بینم با طبیعت یه پسر بچه که روحیات جنگجویانه و خشن رو باید تجربه کنه نمی شه جنگید! شرط گذاشتم سوره توحید رو که تو کلاس باید تمرین کنه و نمی کنه - اول یاد بگیره تا براش بگیرم، تا حدودی موفقیت آمیز بود و کمی تا قسمتی دست و پا شکسته یاد گرفت و امروز بردمش اسباب بازی فروشی تا هیولا براش بگیرم... از تعداد زیادی شخصیت عجیب و غریب و شاخدار و بی شاخ و سبز و سفید و رنگی رنگی و یه چشمی و چند چشمی و .....  از این آدمک های عجیب و غریب از بتمن سیاه و شاخدار خوشش اومد! هیچی وقتی براش خریدم کلی ذوق کرد و گفت که هرکی بخواد اذیتش کنه و دعواش کنه با دوستش که همین آقای بتمن باشه حسابش رو می رسه... اینم از تفکرات یه پسر دو سال و نه ماهه تمام! چی بگم دیگه؟

یاد گرفته که مداد رو چطور تو دستش بگیره و رنگ کنه. می تونه خط منحنی رو با تمرکز بکشه  اگه حواسش رو جمع کنه می تونه داخل شکلها رو هم رنگ بزنه.. مهد قران که البته فقط قران نیست و نقاشی، بازی، شعر، خلاقیت و خمیر بازی هم توش هست خوب داره پیش می ره..